Aktualności

10 czerwca 2015 r.

Troje pracowników Uniwersytetu Zielonogórskiego w ostatnim czasie z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Bronisława Komorowskiego odebrało tytuły profesorskie.
Są to:

prof. dr hab. inż. Elżbieta Krasicka-Cydzik (profesor nauk technicznych – inżynieria biomedyczna),

prof. dr hab. Małgorzata Mikołajczak (prof. nauk humanistycznych – literaturoznawstwo),

prof. dr hab. Dariusz Dolański (prof. nauk humanistycznych – historia).

Elżbieta Krasicka-Cydzik po ukończeniu studiów w 1974 r. podjęła pracę na Wydziale Mechanicznym Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. Stopień doktora nauk technicznych w zakresie mechaniki i budowy maszyn (specjalność technologie odlewnicze) uzyskała w 1983 r. na Politechnice Wrocławskie, a stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej (specjalność biomateriały) uzyskała na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 2004 r. Z wnioskiem o przyznanie tytułu profesorskiego dla E. Krasickiej-Cydzik wystąpiła Rada Wydziału Mechanicznego- Technologicznego Politechniki Śląskiej w 2013 r.

Prof. Elżbieta Krasicka-Cydzik jest autorką ponad 145 publikacji, na które składa się 1 monografia, 2 rozdziały w monografiach zagranicznych, artykuły w czasopismach o zasięgu międzynarodowym oraz krajowym, 3 patenty i 5 skryptów. Należy podkreślić, że większość dorobku naukowego to publikacje autorskie, a znaczna liczba prac współautorskich związanych jest z promotorstwem młodej kadry. Publikacje Pani Profesor mieszczące się w najbardziej aktualnym nurcie badań w ośrodkach inżynierii biomateriałów na świecie, w których śmiało przekraczała granice inżynierii chemicznej, materiałowej, mechanicznej, by poprzez biomateriały dojść do inżynierii biomedycznej, ukazały się w światowych czasopismach anglojęzycznych i czołowych czasopismach krajowych, a miłym zaskoczeniem są oferty współpracy od wielu partnerów zagranicznych, w tym od ponad 15 potencjalnych stażystów zagranicznych, między innymi z Indii, Chin, Iranu i Korei, potwierdzających zainteresowanie, z jakim spotkały się ostatnio publikowane prace.

Profesor Elżbieta Krasicka-Cydzik jest promotorem 3 prac doktorskich, stanowiących uwieńczenie badań prowadzonych w kierowanym zespole. Prace Agnieszki Kierzkowskiej (Politechnika Zielonogórska 2007), Agnieszki Kaczmarek-Pawelskiej (Politechnika Śląska 2013) i Katarzyny Arkusz (Akademia Górniczo-Hutnicza 2014), obronione zostały z wyróżnieniem. Pani Profesor recenzowała 4 prace doktorskie (w tym 2 zagraniczne Cambridge UK, Madras Indie), ponadto jest recenzentem ponad 130 publikacji czasopism z listy filadelfijskiej i kilkukrotną adresatką gratulacji od redaktorów za opracowanie najbardziej wnikliwych recenzji. Była recenzentem grantów Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauk i NCBR. Uzyskała znaczące dokonania we współpracy z przemysłem  – 12 wdrożeń oraz 3 patenty.

W 2006 roku Pani Profesor była inicjatorem powołania na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Zielonogórskiego Zakładu Inżynierii Biomedycznej, pełniąc do chwili obecnej funkcję jego kierownika, a następnie wraz z zespołami Wydziałów Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji, Nauk Biologicznych i Fizyki Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz współpracujących instytucji lecznictwa podjęła wyzwanie organizacji kształcenia na kierunku inżynieria biomedyczna.

Profesor Krasicka-Cydzik jako chemik z wykształcenia obrała niełatwą ścieżkę naukową do inżynierii biomedycznej pracując na Wydziale Mechanicznym, któremu była wierna podczas całego okresu ponad 40-letniej pracy. Droga ta wymuszała zgłębianie obszarów wiedzy z zakresu inżynierii mechanicznej, materiałowej, elektrycznej, a ostatnio biologii. Dokonane wybory wymagały także konfrontacji kompetencji w ośrodkach w Krakowie, Wrocławiu i Gliwicach oraz w świecie Tej weryfikacji zawsze odważnie, ale i z ufnością się poddawała, będąc w pełni świadomą, że tylko taka interdyscyplinarna ścieżka mogła doprowadzić do pasji naukowej ostatnich lat – do diagnostyki stanów nowotworowych za pomocą biosensorów elektrochemicznych.

Małgorzata Mikołajczak podjęła pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze w 1993 r. jej doktorat dotyczył poezji Urszuli Kozioł (obrona na Uniwersytecie Wrocławskim 1998 r.). Po obronie doktoratu podjęła badania nad twórczością Zbigniewa Herberta. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa otrzymała 16 grudnia 2008 r. na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Od 2006 r. jest kierownikiem Zakładu Teorii Literatury (obecnie Zakładu Teorii Literatury i Krytyki Literackiej). Od października 2013 roku pełni również funkcję kierownika nowo powołanych literaturoznawczych studiów doktoranckich. Jest opiekunem naukowym Koła Doktorantów Literaturoznawców oraz – od początku pracy na uczelni – opiekunem naukowym (wspólnie z dr hab. Anastazją Seul) Studenckiego Koła Literaturoznawców.

Małgorzata Mikołajczak ma w dorobku naukowym 5 książek autorskich, 13 książek zredagowanych lub współredagowanych, ponad 150 rozpraw, studiów, szkiców krytycznych i recenzji.

Od początku pracy na uczelni Małgorzata Mikołajczak aktywnie angażuje się w działalność naukowo-popularyzatorską i kulturalną na rzecz regionu. Współtworzyła i w latach 2001-2002 prowadziła (jako redaktor naczelny) czasopismo kulturalno-literackie „Pro Libris” (obecnie współpracuje z pismem, prowadząc dział poświęcony literaturze lubuskiej). Od roku 2009 zasiada w jury Lubuskiego Wawrzynu Literackiego, współpracuje z instytucjami kulturalno-oświatowymi w Zielonej Górze, prowadzi promocje książek i spotkania autorskie.

Dariusz Dolański całe swoje dorosłe życie związał z Zieloną Górą. Po maturze w słubickim Liceum Ogólnokształcącym studiował historię na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. Po studiach rozpoczął pracę w Instytucie Historii WSP, gdzie przygotowywał rozprawę doktorską poświęconą reformacji w księstwie głogowskim. Została ona obroniona w 1996 r. na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tenże rok okazał się być przełomowy dla jego dalszej kariery. Rozpoczął wówczas bliższą współpracę naukową z prof. Kazimierzem Bartkiewiczem, której efektem było zakreślenie nowych obszarów badawczych. Jednocześnie u boku ówczesnego Rektora WSP, prof. Hieronima Szczegóły, zdobywał pierwsze doświadczenia administracyjne pełniąc obowiązki jego sekretarza. 2003 r. na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Zachód w polskiej myśli historycznej czasów saskich. Nurt sarmacko-teologiczny (Zielona Góra 2002) Rada Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii. Było to pierwsze kolokwium habilitacyjne w zakresie historii odbyte na naszej uczelni.

W swojej działalności szczególną uwagę D. Dolański przykłada do współpracy międzynarodowej. W latach 2008-2010 Dariusz Dolański należał do głównych organizatorów finansowanego ze środków Unii Europejskiej odbywającego się w Niemczech, Polsce i Francji projektu COMPARAISONS. W jego ramach organizowane były warsztaty dla studentów, seminaria i konferencje. Od 2010 r. koordynował polską częścią finansowanego ze środków 7 Programu Ramowego projektu ENGLOBE. W projekcie tym brały udział uniwersytety z Niemiec, Polski, Francji, Hiszpanii, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Irlandii i Turcji.

Ważny nurt prowadzonych przez niego badań dotyczy kształtowania się ruchu naukowego w Zielonej Górze i na tym polu najważniejszą publikację stanowi monografia pt. Zielonogórska droga do uniwersytetu  (Zielona Góra 2011, wyd. 2 popr. i uzup. 2012). Ponadto zainteresowania badawcze związane z historią Śląska prowadziły do refleksji na temat pamięci historycznej związanej z przeszłością pogranicza polsko-niemieckiego, stosunkami polsko-niemieckimi i postawą współczesnych mieszkańców Ziem Zachodnich wobec wielokulturowego dziedzictwa materialnego i duchowego regionu.

Prof. Dariusz Dolański jest autorem około publikacji 90 publikacji, w tym 6 monografii, wypromował 3 doktorów, brał udział w konferencjach naukowych w Turcji, na Cyprze, Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii, Hiszpanii, Portugalii i Argentynie.