Aktualności

14 stycznia 2016 r.

W piątek 22 stycznia 2016 r. o godz. 11.00 w Galerii Grafiki Biblioteki Sztuki na Wydziale Artystycznym UZ (ul. Wiśniowa 10) zostanie otwarta wystawa Dominika Włodarka pt. „ODBICIA /REFLECTIONS”. Artysta zaprezentuje grafiki wykonane w technikach metalowych. Wystawie będzie towarzyszył wykład „Technika graficzna karborundu”. 

Dominik Włodarek jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2002 r. na Wydziale Edukacji Wizualnej w pracowni prof. Tomasza Chojnackiego obronił dyplom. W latach 2004–2010 studiował w Fińskiej Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (dyplom w 2010) oraz na Wydziale Grafiki w  École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu (stypendium Erasmus, X 2007- I 2008).

Jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Pracowni Wklęsłodruku Wydziału Grafiki ASP w Gdańsku. Prowadzi zajęcia z akwaforty oraz akwatinty. Należy do Związku Artystów Grafików Fińskich, Stowarzyszenia Artystów w Helsinkach i Artystów Galerii Huto w Helsinkach.

Jest autorem 10 wystaw indywidualnych. Brał udział w 40 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m. in.: Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej, Galeria Bunkier Sztuki, Kraków (2006, 2009), Otrzymał Nagrodę specjalną III stopnia Rektora ASP w Gdańsku (2013, 2015) oraz II Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańsk za udział w Konkursie Pomorskiej Grafiki (2012).  

Jest stypendystą artystycznym: Fińskiej Fundacji Kultury „Suomen Kulttuurirahasto” (2013), Fińskiej Centralnej Rady Sztuki „TKT, Näyttöapuraha“ (2012), Fundacji Paulo (2011), Finlandia, Fundacji im. Alfreda Kordelina (2010), Finlandia, Miasta Helsinki (Helsingin kaupungin taiteilija-apuraha), (2009), Finlandia, Rady Artystów Regionu Uusimaa (Uudenmaan Taidetoimikunta) (2007), Finlandia, Młodych artystów Fińskiego Związku Sztuki (Suomen Taideyhdistys, (2007), rządu fińskiego (CIMO), Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2004), Finlandia, rządu fińskiego (CIMO), Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2005), Finlandia, rządu fińskiego (CIMO) z rekomemdacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego  Rzeczypospolitej Polskiej, Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2004), Finlandia. Otrzymał Grant Artystyczny Państwowej Rady Sztuk Pięknych (Valtion Kuvataidetoimikunta), (2009), Finlandia.

Serdecznie zapraszamy na otwarcie wystawy.

                                                                                                dr Janina Wallis

14 stycznia 2016 r.

W piątek 22 stycznia 2016 r. o godz. 11.00 w Galerii Grafiki Biblioteki Sztuki na Wydziale Artystycznym UZ (ul. Wiśniowa 10) zostanie otwarta wystawa Dominika Włodarka pt. „ODBICIA /REFLECTIONS”. Artysta zaprezentuje grafiki wykonane w technikach metalowych. Wystawie będzie towarzyszył wykład „Technika graficzna karborundu”. 

Dominik Włodarek jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2002 r. na Wydziale Edukacji Wizualnej w pracowni prof. Tomasza Chojnackiego obronił dyplom. W latach 2004–2010 studiował w Fińskiej Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (dyplom w 2010) oraz na Wydziale Grafiki w  École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu (stypendium Erasmus, X 2007- I 2008).

Jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Pracowni Wklęsłodruku Wydziału Grafiki ASP w Gdańsku. Prowadzi zajęcia z akwaforty oraz akwatinty. Należy do Związku Artystów Grafików Fińskich, Stowarzyszenia Artystów w Helsinkach i Artystów Galerii Huto w Helsinkach.

Jest autorem 10 wystaw indywidualnych. Brał udział w 40 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m. in.: Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej, Galeria Bunkier Sztuki, Kraków (2006, 2009), Otrzymał Nagrodę specjalną III stopnia Rektora ASP w Gdańsku (2013, 2015) oraz II Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańsk za udział w Konkursie Pomorskiej Grafiki (2012).  

Jest stypendystą artystycznym: Fińskiej Fundacji Kultury „Suomen Kulttuurirahasto” (2013), Fińskiej Centralnej Rady Sztuki „TKT, Näyttöapuraha“ (2012), Fundacji Paulo (2011), Finlandia, Fundacji im. Alfreda Kordelina (2010), Finlandia, Miasta Helsinki (Helsingin kaupungin taiteilija-apuraha), (2009), Finlandia, Rady Artystów Regionu Uusimaa (Uudenmaan Taidetoimikunta) (2007), Finlandia, Młodych artystów Fińskiego Związku Sztuki (Suomen Taideyhdistys, (2007), rządu fińskiego (CIMO), Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2004), Finlandia, rządu fińskiego (CIMO), Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2005), Finlandia, rządu fińskiego (CIMO) z rekomemdacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego  Rzeczypospolitej Polskiej, Akademii Sztuk Pięknych w Helsinkach (2004), Finlandia. Otrzymał Grant Artystyczny Państwowej Rady Sztuk Pięknych (Valtion Kuvataidetoimikunta), (2009), Finlandia.

Serdecznie zapraszamy na otwarcie wystawy.

                                                                                                dr Janina Wallis

Oto, co o twórczości Dominika Włodarka pisze dr Zofia Watrak, historyk i kurator sztuki, dyrektor Galerii Refektarz w Kartuzach, laureatka prestiżowej nagrody Miasta Gdańska w dziedzinie kultury Splendor Gedanensis w 2015 r.

 “...Mogłoby się wydawać, że w technikach metalowych osiągnięto już wszystko, co było możliwe, biorąc pod uwagę specyfikę technologii. Kiedy jednak przyjrzeć się pracom Dominika Włodarka, trudno oprzeć się wrażeniu, że są poza tym, co ukształtowało tradycję grafiki środowiska gdańskiego. Rzeczywiście, ten młody artysta jest absolwentem ASP w Łodzi. Dyplom obronił w 2002 roku na Wydziale Edukacji Wizualnej w pracowni prof. Tomasza Chojnackiego. Aktualnie jest asystentem w Pracowni Wklęsłodruku ASP w Gdańsku i uczy głównie akwaforty oraz akwatinty. We własnych pracach z wykorzystaniem tych technik osiąga bogatą strukturę malarską. Są to głównie pejzaże z pogranicza abstrakcji w różnych wersjach kolorystycznych. Gęstą, niemal reliefową strukturę uzyskuje dzięki wielokrotnemu nałożeniu głęboko trawionych matryc. Ponadto świadomie wykorzystuje fakt kurczenia się moczonego papieru, co sprawia, że kolejne nałożenia powodują lekkie przesunięcia barwne. Niejako z przypadku uczynił zasadę, wzbogacając tym samym środki wyrazu.

Oto, co o twórczości Dominika Włodarka pisze dr Zofia Watrak, historyk i kurator sztuki, dyrektor Galerii Refektarz w Kartuzach, laureatka prestiżowej nagrody Miasta Gdańska w dziedzinie kultury Splendor Gedanensis w 2015 r.

 “...Mogłoby się wydawać, że w technikach metalowych osiągnięto już wszystko, co było możliwe, biorąc pod uwagę specyfikę technologii. Kiedy jednak przyjrzeć się pracom Dominika Włodarka, trudno oprzeć się wrażeniu, że są poza tym, co ukształtowało tradycję grafiki środowiska gdańskiego. Rzeczywiście, ten młody artysta jest absolwentem ASP w Łodzi. Dyplom obronił w 2002 roku na Wydziale Edukacji Wizualnej w pracowni prof. Tomasza Chojnackiego. Aktualnie jest asystentem w Pracowni Wklęsłodruku ASP w Gdańsku i uczy głównie akwaforty oraz akwatinty. We własnych pracach z wykorzystaniem tych technik osiąga bogatą strukturę malarską. Są to głównie pejzaże z pogranicza abstrakcji w różnych wersjach kolorystycznych. Gęstą, niemal reliefową strukturę uzyskuje dzięki wielokrotnemu nałożeniu głęboko trawionych matryc. Ponadto świadomie wykorzystuje fakt kurczenia się moczonego papieru, co sprawia, że kolejne nałożenia powodują lekkie przesunięcia barwne. Niejako z przypadku uczynił zasadę, wzbogacając tym samym środki wyrazu.

Jako chyba jedyny w Gdańsku stosuje karborund - związek węgla z krzemem, łączony z gesso, jako materiał ścierny, który nakłada na niemal chirurgicznie wycięte powierzchnie uzyskane za pomocą szablonu z taśmy malarskiej. Osiąga szlachetne efekty walorowe na płycie offsetowej, gdzie nie jest możliwe trawienie chemiczne. Dlatego karborund łączy z suchą igłą. Wykorzystuje też dremel dla zadrażniania powierzchni dzięki czemu czerń bywa głębsza niż w mezzotincie przy użyciu chwiejaka. 

Na własny użytek opracował niezwykle pracochłonny proces przygotowania wielkoformatowej matrycy dla cyklu grafik, których ideą jest perfekcyjne odbicie pejzażu miejskiego. Przewidziane są do eksponowania płasko na ścianie, a także w formie przestrzennych instalacji z myślą o przestrzeni miejskiej w miejscach, skąd odbicia pochodzą. Dotąd były realizowane w Finlandii. Do perfekcyjnego odbicia wykorzystuje fotografię, przenosi ją za pomocą projektora na płytę i z wykorzystaniem szablonu ręcznie już wykonuje rysunek. Ostateczny efekt graficzny jest drogą pośrednią między fotografią a rysunkiem. Niewątpliwie fakt, że osobowość artystyczna Dominika Włodarka ukształtowała się poza rodowodami spod znaku “Oficyny” (ASP w Gdańsku), wyróżnia jego twórczość graficzną i czyni go zjawiskiem osobnym. Twórczość Dominika Włodarka i wielu innych grafików, pracujących w tradycyjnych technikach, dowodzi, że w zasadzie żadna z nich nie jest zamknięta ostatecznie i raz na zawsze w ramach własnych ograniczeń technologicznych...”. .

Jako chyba jedyny w Gdańsku stosuje karborund - związek węgla z krzemem, łączony z gesso, jako materiał ścierny, który nakłada na niemal chirurgicznie wycięte powierzchnie uzyskane za pomocą szablonu z taśmy malarskiej. Osiąga szlachetne efekty walorowe na płycie offsetowej, gdzie nie jest możliwe trawienie chemiczne. Dlatego karborund łączy z suchą igłą. Wykorzystuje też dremel dla zadrażniania powierzchni dzięki czemu czerń bywa głębsza niż w mezzotincie przy użyciu chwiejaka. 

Na własny użytek opracował niezwykle pracochłonny proces przygotowania wielkoformatowej matrycy dla cyklu grafik, których ideą jest perfekcyjne odbicie pejzażu miejskiego. Przewidziane są do eksponowania płasko na ścianie, a także w formie przestrzennych instalacji z myślą o przestrzeni miejskiej w miejscach, skąd odbicia pochodzą. Dotąd były realizowane w Finlandii. Do perfekcyjnego odbicia wykorzystuje fotografię, przenosi ją za pomocą projektora na płytę i z wykorzystaniem szablonu ręcznie już wykonuje rysunek. Ostateczny efekt graficzny jest drogą pośrednią między fotografią a rysunkiem. Niewątpliwie fakt, że osobowość artystyczna Dominika Włodarka ukształtowała się poza rodowodami spod znaku “Oficyny” (ASP w Gdańsku), wyróżnia jego twórczość graficzną i czyni go zjawiskiem osobnym. Twórczość Dominika Włodarka i wielu innych grafików, pracujących w tradycyjnych technikach, dowodzi, że w zasadzie żadna z nich nie jest zamknięta ostatecznie i raz na zawsze w ramach własnych ograniczeń technologicznych...”. .